Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2013/10160 Esas 2015/5153 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı-karşı davalı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının, davalı-karşı davacı, ihbar tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl davanın kısmen, karşı davanın ise reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 01.09.2006 tarihinden iş akdinin sona erdiği 27.03.2012 tarihine kadar davalı işyerinde çalıştığını, normal mesaisinin 08.00 ile 18.00 olmasına karşın normal mesai kavramının ortadan kalktığını ve fazla çalışmanın olmadığı gün kalmadığını, fazla mesai alacaklarının davacıya ödenmediğini, hafta tatillerinde genel tatillerde ve dini bayramların birinci günü hariç çalıştığınızı yıllık izin hakkını kullanmadığını, hak ve alacaklarının ödenmediğini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 18.000,00 TL kıdem tazminatı, 25.000,00 TL. fazla çalışma ve 3.000,00 TL yıllık ücreti izin alacağı olmak üzere toplam 46.000.00 TL davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 01.09.2006 tarihli hizmet sözleşmesi ile operasyon yetkilisi sıfatıyla 01.09.2006 tarihinden fiilen ve istifaen işten ayrıldığı 09.04.2012 tarihine kadar çalıştığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 01/09/2006-09/04/2012 tarihleri arasında çalıştığı davalı işyerinden fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile hizmet akdini haklı olarak fesih ederek ayrıldığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı-karşı davacı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davalı vekili son celse bilirkişi raporuna karşı beyanda bulunmak üzere mehil talep etmiş olup, mahkemece bu sürenin verilmemesi HMK’nın 281/1 maddesine göre savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.