5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/34347 Esas 2021/1346 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/34347
Karar No: 2021/1346
Karar Tarihi: 09.02.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/34347 Esas 2021/1346 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların yargılandığı suçun 5607 sayılı Kanuna Aykırılık olduğu belirtilmiştir. Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu'nun zarar görmediği ve dolayısıyla davaya katılma ve hükmü temyize yetkisinin bulunmadığı vurgulanmıştır. Ancak, Gümrük İdaresi'nin suçtan zarar gördüğü ve bu nedenle dosyaya katılma hakkı olduğu belirtilmiştir. Temyiz dilekçelerinin reddedilmesine karar verilmiştir ve hüküm beraat olarak açıklanmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun
- 5752 sayılı Kanun
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- CMK'nin 260/1. maddesi
- CMK'nin 237/2. maddesi

19. Ceza Dairesi 2019/34347 E. , 2021/1346 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Müşteki Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla sanıklara yüklenen suçun, 5752 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanun kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen EPDK"nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gözetilerek EPDK vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören, CMK"nin 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı olan ve 18/05/2016 havale tarihli dilekçesinde katılma isteminde bulunduğu anlaşılan Gümrük İdaresinin temyiz dilekçesinin kapsamı ve içeriği karşısında, CMK’nin 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 09/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.