Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/12597 Esas 2015/8338 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 1994 yılında ölen annesinden dolayı yetim aylığı almaya hak kazandığının tespitiyle, babasının ölüm tarihinden itibaren annesinden dolayı bağlanması gereken birikmiş yetim aylığı tutarından fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 100.00 TL "nin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, 10.10.1988 tarihinde vefat eden eşi Mehmet Şen"den dolayı ölüm aylığı alan davacının, aynı zamanda, 16.07.1994 tarihinde vefat eden annesi ... dolayı da ölüm aylığı almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme davanın kısmen kabulü ile eşinden dul aylığı almakta olan davacının 1994 yılında ölen anası ... dolayı 01.05.2007 ila 01.10.2008 tarihleri arasında ölüm aylığına hak kazanmış olduğun tespiti ile birikmiş 5541,00 TL ölüm aylığından 100,00 TL"sinin dava bakiyesinin ıslah tarihi olan 13.05.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar vermiştir.
Uyuşmazlık; 506 sayılı Yasa kapsamında iken vefat eden eş ve anneden dolayı ayrı ayrı ölüm aylığı bağlanıp bağlanamayacağı noktasında toplanmaktadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacıya 10.10.1988 tarihinde vefat eden eşinden dolayı 506 sayılı Kanun uyarınca 1.11.1988 tarihinden itibaren ölüm aylığı bağlandığı, davacının 506 sayılı Kanun kapsamında çalışmaları olan ve 16.07.1994 tarihinde vefat eden annesinden dolayı da ölüm aylığı talep ettiği, Kurumun cevabi yazısında; “506 sayılı Kanun 68/6. bendin özel düzenleme niteliğinde olduğundan, buna göre ölen eş ve anne/baba aylıkları hesaplandığı ve yüksek olanın bağlandığının” belirtildiği görülmüştür.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 68/VI. maddesi hükmüne göre, anne/babasından ölüm aylığı alan kız çocuğunun evliliğin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanması halinde bu aylıklardan fazla olanı ödenecektir.
Öte yandan, 506 Sayılı Yasaya 02.07.2005 tarih ve 5386 sayılı Yasayla eklenen geçici 91. madde hükmü, kız çocuklarına 06.08.2003 tarihinden önce bağlanan gelir ve aylıkların kendi çalışmaları dışında sosyal güvenlik kuruluşlarından gelir veya aylık almaları halinde kesilmeyeceği yönündedir.

506 sayılı Yasaya eklenen geçici 91. maddesi 506 sayılı Yasa"nın 68. maddesini yürürlükten kaldırmamıştır. 06.08.2003 tarihinden önce de yasal engel nedeniyle kız çocuklarına her iki aylığın bağlanması mümkün değildir. Geçici 91. maddede sözü edilen gelir ve aylıklar daha önce yasal engel bulunmaması nedeniyle iki ayrı sosyal güvenlik yasası kapsamında bağlanan aylıklardır.
Mahkemenin 506 sayılı Yasanın 68. (5510 sayılı Yasanın 54/5) maddelerini göz ardı ederek davanın reddi yerine yazılı şekilde hüküm kurması isabetsiz olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,16.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.