MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesi yeterli ise de; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından; kuru bakliyat alım satımı yaptığını beyan eden sanık ile gıda işiyle uğraştığı anlaşılan katılanın söz konusu alanlarda ticaretle uğraşıp uğraşmadıklarının ilgili kurumlardan sorularak tesbit edilmesi, sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması ve sanığın alacaklı olduğu icra dosyalarının tespiti ile gerektiğinde borçluların tanık olarak dinlenilmesinden sonra, hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakılmaya hükmedilmesi,
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararının dikkate alınamaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 13/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.