Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/13160 Esas 2019/8363 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, katılan ile bir süre birlikte yaşadığı, bu beraberlik sırasında katılanın kendisine ait aracı satması için sanığa vekaletname verdiği, sanığın söz konusu vekaletnameye dayanarak katılana ait aracı sattığı ancak araç satışından aldığı para ile katılanın kendisine gönderdiği bir miktar para dahil olmak üzere toplam 28.000 TL parayı alıp katılana geri vermeyerek dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; katılanın şikayet dilekçesinde ve savcılıkta alınan ilk beyanında sanığın kendisine yeni, üst model bir araç alacağını söyleyerek söz konusu aracı sattığına ya da paraları aynı sözlerle aldığına ilişkin bir beyanının bulunmaması, bu yönde başkaca bir delil de olmaması ve sanık tarafından söz konusu paraları aldıktan sonraki tarihlerde verilen senedin önceden doğmuş borç için verilmesi ve iğfal kabiliyetinin bulunmaması karşısında dolandırıcılık suçunun unsurlarının oluşmadığı, sanığın gerçekleşen eyleminin, katılanın aracını satmak üzere vekaletname alıp aracı sattığı halde satış bedelini katılana vermemek suretiyle gerçekleşen eyleminin uzlaştırma kapsamında kalan basit güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden belirtilen suçtan mahkumiyeti yerine suç vasfında hataya düşerek yazılı şekilde dolandırıcılık suçundan hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, aynı Kanun’un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 16/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.