Yargıtay - İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/6180 Esas 2016/6247 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6180
Karar No: 2016/6247
Karar Tarihi: 13.06.2016

İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/6180 Esas 2016/6247 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Didim Belediye Başkanı olan sanık hakkında, belediyeye hediye edilen hazır beton, parke taşı ve diğer malzemelerin kabul edilmesiyle ilgili sübütü olan bir suçlama bulunmaktadır. Mahkeme, bu eylemin zimmet suçunu oluşturabileceği sonucuna varmıştır. Ancak, diğer suçlamaların da bu eylemle bağlantılı olduğu göz önüne alınarak, delillerin takdir ve tartışmasının Ağır Ceza Mahkemesinin görevi olduğuna karar verilmiştir. Dolayısıyla, mahkeme görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yargılamaya devam ederek hüküm kurmuştur. Sanığa yüklenen görevi kötüye kullanma suçunun cezasının üst sınırı, 765 sayılı Yasanın 228/1. maddesi gereği aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen yedi yıl altı aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu belirtilmiştir. Suç tarihi 16/06/1992 olup inceleme gününe kadar olan zaman zarfında bu sürenin gerçekleştiği anlaşılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir: 765 sayılı Yasa’nın 228/1. maddesi, 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK’un 321. maddesi, 322/1 ve

5. Ceza Dairesi 2014/6180 E. , 2016/6247 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen görevi kötüye kullanma suçunun 765 sayılı Yasanın 228/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen yedi yıl altı aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, 16/06/1992 olan suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde ise;
Didim Belediye Başkanı olan sanık hakkında, iddianame içeriğindeki "... ..... isimli firmaların belediyeye yaptıkları hazır beton, parke taşı ve benzeri malzemelerin hibe edildiği, hibe edilen bu malzemelerin 5393 sayılı Belediye Kanununun 18. maddesi gereğince kabulü yönünde karar alınarak belediye kayıtlarına girişinin sağlanmadığı, ilgili firmalarca ne kadar malzemenin hibe edildiğinin tespit edilemediği, bu malzemelerin nerede ne şekilde ve hangi belediye hizmetlerinde kullanıldığının belgelendirilemediği..." şeklindeki isnadın sübutu halinde, eylemin zimmet suçunu oluşturabileceği anlaşılmakla 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi uyarınca delillerin takdir ve tartışması ile davaya bakmanın Ağır Ceza Mahkemesinin görevi kapsamında bulunduğu, diğer isnadların da bununla bağlantılı olduğu nazara alınarak görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.