Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2313 Esas 2019/11154 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2313
Karar No: 2019/11154
Karar Tarihi: 28.11.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2313 Esas 2019/11154 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Yapılan yargılama süreci, deliller ve mahkemenin kanaatine göre, sanığın asli kusurlu olmadığına ve yayanın tam kusurlu olduğuna karar verilmiştir. Katılanlar vekili, cezanın az olduğunu ve bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğini belirtmiştir. Mahkeme, temyiz itirazlarını reddederek hükmün ONANMASINA karar vermiştir. Kanun maddeleri; TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4, 53/6 maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2018/2313 E. , 2019/11154 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4,53/6.maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "07.10.2013" olarak yazılması gerekirken, "15.02.2014" şeklinde yazılmış olması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine, sanığın asli kusurlu olmadığına, yayanın tam kusurlu olduğuna; katılanlar vekilinin ise cezanın az olduğuna, paraya çevrilmemesi ve bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 28.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.