Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10890 Esas 2020/1042 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10890
Karar No: 2020/1042
Karar Tarihi: 21.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10890 Esas 2020/1042 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay'a ulaşmıştır. Yerel mahkeme tarafından sanığın mükerrir olduğu belirtilmiş ve bu sebeple tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir. Ancak tekerrüre esas alınan ilam kararda gösterilmemiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre tekerrürün hükümde belirtilmesi yeterli olduğu ve ayrıca tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle dosyada tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmemesi bozma sebebi olarak kabul edilmemiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararları infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği kararı verilmiştir. Temyiz nedenleri yerinde görülmemiş ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi (tekerrür hükümleri)

17. Ceza Dairesi 2019/10890 E. , 2020/1042 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/6-1431 Esas ve 2013/18 sayılı kararı ile 2012/13-1444 Esas ve 2013/305 Karar sayılı kararında kabul edildiği üzere, hükümde sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, ayrıca tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı, bu nedenle mahkemece sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesine rağmen tekerrüre esas alınan ilam kararda gösterilmemiş ise de bu hususun infaz aşamasında en ağır ilam esas alınarak gözetilmesi olanaklı bulunduğundan bozma sebebi yapılmamış ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 21/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.