Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11884 Esas 2020/1236 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11884
Karar No: 2020/1236
Karar Tarihi: 21.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11884 Esas 2020/1236 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık, çalınan bir kavurma nedeniyle suçlu bulunarak mahkum edildi. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi hakkında yeterli açıklama yapılmaması nedeniyle sanığın temyiz itirazları kabul edildi ve hüküm bozuldu. Bu madde, \"malın değerinin azlığı\" kavramının 765 sayılı Kanun'un hafif ve pek hafif ölçütleriyle benzer olmaması, ayrı ve yeni bir kavram olarak kabul edilmesini içermektedir. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/11884 E. , 2020/1236 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinde “malın değerinin azlığı” kavramının 765 sayılı Kanun"un 522/1. maddesindeki hafif ve pek hafif ölçütleriyle her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliğinin bulunmadığı, “değerinin azlığının” 5237 sayılı Kanun"a özgü, ayrı ve yeni bir kavram olduğu, olayın özelliği, sanığın kişiliği ve özgülenen kastı da değerlendirip yasal ve yeterli gerekçelerinin de gösterilerek uygulanabileceği gözetilerek, çalınan 1 adet kavurmanın değerinin 45,00 TL olduğu dikkate alınarak, değer azlığı nedeniyle sanık hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 21/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.