Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3386 Esas 2019/11150 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3386
Karar No: 2019/11150
Karar Tarihi: 28.11.2019

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3386 Esas 2019/11150 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiş ancak temyiz etmiştir. Yargılamanın delillere uygun yapıldığına ve sanığın ceza aldığına karar verilmiştir. Ancak, sanık hakkında daha önce 165. madde kapsamında bir mahkumiyet olduğu ve bu madde değişikliğe uğramış olduğu için, uzlaşma işlemleri yapıldıktan sonra sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilmelidir. Bu nedenle, mahkeme kararı kanuna aykırı bulunmuş ve bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK 179/3-2, 62/1, 53/1-3, 58/6
- TCK 165
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
- 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi
- CMK'nın 254. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

12. Ceza Dairesi 2019/3386 E. , 2019/11150 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 53/1-3, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın tayin edilen ceza miktarına, lehine araştırma yapılmadığına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan, Reyhanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.03.2011 tarih ve 2009/159-2011/196 sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 165. maddesinde düzenlenen “suç eşyasını satın alma veya kabul etme” suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar " ibaresinin kanun metninden çıkarılması ve 5237 sayılı TCK"nın 165. maddesinde tanımı yapılan “suç eşyasını satın alma veya kabul etme” suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanık hakkında bahsedilen ilam esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.