MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın yüzüne karşı verilen kararın hüküm eteğinde temyiz süresinin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren şeklinde yazılması karşısında yanılma olduğu ve sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın müştekiye ait kilidi bozuk araç deposundan mazot çalması eyleminin 5237 Sayılı TCK’nın 142/1-e maddesi kapsamında kalmasına rağmen sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanığın hırsızlık eylemini gece saat 02.30 ila 04.00 saatleri arasında gerçekleştirdiği, 26.03.2014 tarihli görüntü inceleme tutanağından anlaşılacağı üzere, sanığın araçla mazotu çalınan aracın yanına toplamda 3 kez geldiği, her gelişte bir müddet aracın arka kısmına park edip beklediği ve daha sonra olay yerinden ayrıldığı şeklinde gerçekleşen olayda sanık hakkında TCK’nın 43.maddesinin değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 17.09.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.