MAHKEMESİ :Dikili Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :10.07.2014
NUMARASI :Esas no:2013/120 Karar no:2014/309


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Mahkemece, davalı kadın eşin güven sarsıcı davranışta bulunduğu ve eşine hakaret ettiği gerekçe gösterilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de, toplanan delillerden, davalı kadın eşin güven sarsıcı davranışta bulunduğu iddia edilmediği gibi, böyle bir kusurlu davranışın da ispatlanamadığı; hükme esas alınan tanık A.. K..’nın beyanında geçen hakaret eylemlerinin ise 2008 yılında gerçekleştiği ve tarafların sonrasında Dikili"ye taşındıkları ve evlilik birliğinin devam ettiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca; mahkemece davalı kadın eşe kusur olarak yüklenen ve geçimsizlik nedeni sayılan hakaret eyleminin, davacı erkek eş tarafından affedildiği, en azından hoşgörü ile karşılandığının kabulü gerekir. Affedilen ve hoşgörü ile karşılanan olaylar nedeniyle boşanma kararı verilemez. Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için az da olsa davalı kadın eşin kusurlu davranışlarının varlığının kanıtlanması gerekir. Davalı kadın eşten kaynaklanan kusurlu davranışların varlığı kanıtlanamadığına göre, davanın reddi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 11.03.2015 (Çrş.)