Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/8876 Esas 2022/4251 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : ..., ...
SUÇLAR : Mala zarar verme ve nitelikli kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
14.07.2021 tarih 31541 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı yasanın 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 251. maddesine eklenen “175 inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek, basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
I- Sanık ... (1950) hakkında katılan ...’a karşı mala zarar verme ve nitelikli kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılanın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II- Sanık ...(1988) hakkında mağdur ...’a karşı eylem nedeniyle nitelikli kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
III- Sanık ... (1988) Hakkında mağdur ...’a karşı eylem nedeniyle mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemeye gelince;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrası değişikliği ile 24.10.2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7188 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu ile bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair Kanunun 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesinin 3. fıkrası son cümleye eklenen "aynı mağdura karşı" ibaresinin eklenmesi birlikte değerlendirilerek 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre sanığın mala zarar suçundan uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanık hakkında ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkın gözetilmesine, 28/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.