Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1295 Esas 2021/1002 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1295
Karar No: 2021/1002
Karar Tarihi: 03.02.2021

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1295 Esas 2021/1002 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2020/1295 E. ve 2021/1002 K. sayılı kararda, sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verildiği ancak, ikinci suçun işlenmesiyle ilgili davanın zaman aşımından dolayı düştüğü belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204/1 maddesi uyarınca yürürlüğe giren suç tarihi sonrası dava zamanaşımının gerçekleştiği, müdafinin bu konuda yaptığı temyiz nedenlerinin yerinde görüldüğü ve hüküm BOZULDUĞU belirtilmiştir. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı kanunun 322. maddesi uyarınca yetki kullanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının düşmesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 Sayılı CMK'nın 231. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7 ve 204/1 maddeleri, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri, ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2020/1295 E. , 2021/1002 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 8. fıkrasının son cümlesi hükmü uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 08/10/2013 tarihinden itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 05/10/2017 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen 5237 sayılı TCK"nin 204/1 (765 sayılı TCK"nin 342/1) maddesinde düzenlenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 03/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.