Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/6055 Esas 2020/2393 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili; davalı şirket nezdinde ZMMS poliçesi ile sigortalı bulunan, davacıların ortak murisi ve oğulları olan ...’nin kullandığı aracın 17/08/2012 tarihinde karıştığı trafik kazasında, ...’nin vefat ettiğini, müvekkillerinin murislerinin desteğinden yoksun kaldığını beyanla fazlaya dair haklarını saklı tutarak ve belirsiz alacak davası olarak şimdilik her bir müvekkili için 50,00’şer TL olmak üzere toplam 100,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 04/07/2018 tarihli talep artırım dilekçesiyle; tazminat taleplerini, bilirkişi raporu doğrultusunda davacıların her biri yönünden ayrı ayrı 59.217,06 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 10/09/2018 tarihli 2017/344 Esas 2018/532 Karar sayılı ilamında toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacıların davasının kabulü ile 17/08/2012 tarihinde meydana gelen trafik kazasında vefat eden ..."nin desteğinden yoksun kalan; davacı ..."nin, destek zararından dolayı 59.217,06 TL maddi tazminatın, temerrüt tarihi olan 24/11/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacı ..."ye verilmesine,davacı ..."nin, destek zararından dolayı 59.217,06 TL maddi tazminatın, temerrüt tarihi olan 24/11/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle
birlikte davalıdan alınarak davacı ..."ye verilmesine, davacıların fer"i nitelikteki fazlaya ilişkin faiz taleplerinin reddine karar verilmiş, karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi’nce; Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 2017/ 344 E- 2018/ 532 K sayılı 10/09/2018 tarihli kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırı bir durum bulunmamasına göre davalı vekilinin İstinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi,HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına ve özellikle B.K.nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına, göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 5.890,23 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 02.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.