Yargıtay Dairesi : 2. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 14.07.2015
Sayısı : 645 – 1127

Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."nin beraatine ilişkin, Ankara Batı 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 04.05.2012 gün ve 33-383 sayılı hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince19.06.2014 gün ve 29450 – 17484 sayı ile;
"Oluş, tüm dosya içeriği ve tanık Şehri Cebeci"nin aşamalardaki tutarlı anlatımı ve kuşkuya yer vermeyecek nitelikteki teşhisi ile sanığın üzerine atılı olan suçları işlediğinin anlaşılması karşısında, mahkûmiyeti yerine yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile beraatine karar verilmesi" isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkeme ise 14.07.2015 gün ve 645 – 1127 sayı ile;
"Sanık savunmasında, taksi şoförlüğü yaptığını ve suç tarihinde Çankaya Türközü semtinde saat 16.32"de otogaz aldığını beyan etmiş ve buna ilişkin emanette kayıtlı olan satış fişini ibraz etmiştir. Sanığın kullandığı cep telefonunun 25.12.2011-27.12.2011 tarihleri arasını kapsayan ayrıntılı iletişim raporu incelendiğinde, olağan hayat akışına uygun olmayan bir husus yer almadığı gibi, suç tarihi olarak gösterilen 27.12.2011 günü saat 16.00 sıralarında sanığın telefonu Çankaya Büyükesat mahallesinden sinyal almaktadır. Hatta sanığın telefonu suç günü saat 10.45"den 19.35"e kadar sadece Altındağ ve Çankaya ilçelerinden sinyal almaktadır.
Her ne kadar tanık teşhiste bulunmuş ise de, bu teşhise itibar edilmemiştir. Teşhis tutanağı içeriğine göre, kolluk tarafından tanığa öncelikle zanlılar albümünün gösterildiği, bu albümde sanığın teşhis edildiğinden bahisle bu kez de sanığın 4 kişi arasına yerleştirilerek tanığa teşhis işlemi yaptırıldığı görülmüştür. Öncelikle tanığa içinde ne zaman çekildiği belli olmayan vesikalık fotoğrafların yer aldığı ve yüzlerce kişinin fotoğrafının bulunduğu albümün gösterilmesi üzerine, bu albüm içinden kendini herhangi bir etki altında hissetmeden teşhis yapması mümkün değildir. Kaldı ki usule uygun şekilde teşhisten bahsedebilmek için, şüpheli şahsın doğrudan doğruya farklı kişilerle birlikte tanığa gösterilmesi gerekmektedir. Öncesinde yüzlerce fotoğraftan bazılarının tanığa gösterilip sonrasında teşhis yaptırılması, delilin güvenilirliğini ortadan kaldırmaktadır. Kaldı ki tamamen bilimsel ve objektif bir delil olan, subjektif bir tesire açık olmayan iletişim dökümlerine göre suç günü ve saatinde sanık, olay mahalline yaklaşık 40 kilometre mesafede ve ancak şehir içi trafiğinden geçilerek ulaşılabilen bir semttedir.” şeklindeki gerekçe ile ilk hükümde direnilmesine karar vermiştir.
Bu hükmün de Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.10.2015 gün ve 315885 sayılı "bozma" istekli tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanığın üzerine atılı hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarının sabit olup olmadığının tespitine ilişkin ise de, Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca öncelikle yerel mahkeme kararının "yeni hüküm" niteliğinde olup olmadığı hususunun değerlendirilmesi gerekmektedir.
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre, şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
b) Bozma kararında tartışılması gereken hususları tartışmak,
c) Bozma sonrasında yapılan araştırma, inceleme ya da toplanan yeni delillere dayanmak,
d) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak,
Suretiyle verilen hüküm, özde direnme kararı olmayıp, yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi halinde ise incelemenin Yargıtay"ın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekir.
İncelenen dosya kapsamından;
Özel Dairece ilk hükmün; "Oluş, tüm dosya içeriği ve tanık Şehri Cebeci"nin aşamalardaki tutarlı anlatımı ve kuşkuya yer vermeyecek nitelikteki teşhisi ile sanığın üzerine atılı olan suçları işlediğinin anlaşılması karşısında, mahkûmiyeti yerine yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile beraatine karar verilmesi" nedeniyle bozulmasından sonra, yerel mahkemece yeni araştırma yapılarak sanığın suç tarihinde kullandığı cep telefonuna ait HTS kayıtları dosya arasına alınmış, bu kez önceki kararda yer almayan; "Sanığın kullandığı cep telefonunun 25.12.2011-27.12.2011 tarihleri arasını kapsayan ayrıntılı iletişim raporu incelendiğinde, olağan hayat akışına uygun olmayan bir husus yer almadığı gibi, suç tarihi olarak gösterilen 27.12.2011 günü saat 16.00 sıralarında sanığın telefonu Çankaya Büyükesat mahallesinden sinyal almaktadır. Hatta sanığın telefonu suç günü saat 10.45"den 19.35"e kadar sadece Altındağ ve Çankaya ilçelerinden sinyal almaktadır" şeklindeki yeni ve değişik gerekçeyle direnerek sanığın ilk hükümdeki gibi beraatine karar verilmiştir.
Bu itibarla, yerel Mahkemenin son uygulaması direnme kararı niteliğinde olmayıp, ilk hükümde yer almayan ve bozmadan sonra elde edilen delillere dayanılarak yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurulmuş olması nedeniyle yeni hüküm niteliğindedir. Özel Daire denetiminden geçmemiş olan bu yeni hükmün doğrudan ve ilk kez Ceza Genel Kurulunca incelenmesi mümkün görülmediğinden, dosyanın temyiz incelemesi için Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Ankara Batı 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 14.07.2015 gün ve 645–1127 sayılı karar yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.10.2016 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.