Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/1810 Esas 2016/1034 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1810
Karar No: 2016/1034
Karar Tarihi: 09.02.2016

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/1810 Esas 2016/1034 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma ve kasten yaralama suçlarından hüküm giydikleri bir dava ele alınmaktadır. İlk önce, sanıkların kasten yaralama suçundan verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesi yönünden vermiş olduğu kısmi iptal kararı nedeniyle hükümler bozulmuş ve TCK'nın 53. maddesiyle ilgili kısımlar çıkartılarak yeniden düzenlenmiştir. Sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçu nedeniyle TCK'nın 109/2, 3-b maddelerine göre cezalandırılmaları gerektiği, ancak tek bir hükümle mahkum edildikleri için bozulma nedeni yapılmamıştır. Detaylı olarak belirtilen kanun maddeleri ise şunlardır: 5271 sayılı CMK'nın 231/5, 231/12, 264. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri, TCK'nın 53. maddesi, 109/2, 3-b maddeleri ve 43/2 maddesi.

14. Ceza Dairesi 2014/1810 E. , 2016/1034 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanıklar.... ile ....."ün kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyetlerine; sanıklar ...,.... ile ..."in kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetleri ile kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanıklar ...,... ve .... haklarında kasten yaralama suçundan dolayı 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların aynı Kanunun 231/12. maddesine göre itirazı kabil nitelikte olup temyizi mümkün bulunmadığından, sanıklar ile sanık ... müdafiin anılan hükümlere yönelik temyiz istemleri CMK"nın 264. maddesi gereğince itiraz kabul edilerek merciince bu hususta karar verilmesi mümkün görüldüğünden, incelemenin sanıklar ve sanık ... müdafiin tüm sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu ile sanıklar ... ve ..... haklarında mağdur ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyizleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun mağdur sayısınca oluştuğu ve sanıkların mağdurlar; ...,... ile ...."e yönelik eylemleri nedeniyle TCK"nın, 109/2, 3-b maddesine göre ayrı ayrı cezalandırılmaları gerekirken, yazılı şekilde tek bir mahkûmiyet hükmü kurulup, TCK"nın 43/2. maddesi ile arttırım yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümlerden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ile sanık ... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin çıkartılarak yerlerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.