Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8891 Esas 2020/192 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8891
Karar No: 2020/192
Karar Tarihi: 07.01.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8891 Esas 2020/192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarını işleyen sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak, mahkeme kararında yasalara uygunluğunun olmaması nedeniyle hükümlerin bozulmasına karar verildi. Bozmayı gerektiren unsurlar arasında, sanığın suçlarının nitelendirilmesinde yapılan hatalar, TCK'nın 61, 116/4, 119/1-c, 142/2-d ve 143. maddelerinin yanlış uygulanması ve sanığın pişmanlık durumuna yeterli indirim yapılmaması yer almaktadır. TCK'nın 61. maddesi, suçun önem ve değeri, sanığın kastının ağırlığı, amaç ve saikleri, suçun işleniş şekli gibi unsurlar dikkate alınarak temel ceza belirlenmesine olanak tanırken, TCK'nın 142/2-d maddesi hırsızlık suçlarını düzenlemekte, TCK'nın 119/1-c maddesi işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarını ve TCK'nın 116/4 maddesi mala zarar verme suçlarını düzenlemektedir.

13. Ceza Dairesi 2019/8891 E. , 2020/192 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasanın 141, CMK’nın 34, 230, 289. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler, mevcut delillerin irdelenmesi ve kanıtlarla sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz hüküm kurulması,
Kabule göre de,
1-Sanığın suça konu işyerine sanık ..."da bulunan anahtarla girdiği ve yine kasayı sanık ..."te bulunan anahtarla açtıklarının anlaşılması karşısında sanığın eyleminin TCK"nın 142/2-d maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,
2-Sanığın suça konu yere girerken yanında arkadaşı ..."ın da olduğunun anlaşılması karşısında sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Suçların gece işlendiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK"nın 143. maddesinin, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde TCK"nın 116/4 maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-TCK"nın 61. maddesi uyarınca hırsızlık suçundan kurulan hükümde temel ceza belirlenirken; suç konusunun önem ve değeri, sanığın kastının ağırlığı, güttüğü amaç ve saik, suçun işleniş şekli dikkate alınarak asgari hadden uzaklaşılarak uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
5- Sanığın soruşturma aşamasında etkin pişmanlık gösterdiği kabul edildiği halde hakkında TCK 168/1., maddesi gereğince 1/2 oranından fazla indirim yapılması gerekirken 1/2 oranında indirim yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 07.01.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.