Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/24793 Esas 2022/4461 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli yağmaya teşebbüs ve nitelikli kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları üzerine, mahkemece 23.02.2015 tarihli ilk hükümle sanık hakkında katılan ...’a yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararının Dairemizin 22.11.2018 tarih ve 2016/15-2018/7434 E.-K. sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği halde, bozma sonrası sanığın anılan eylemine ilişkin herhangi bir karar verilmemiş ise de, mahkemesince her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanık hakkında nitelikli kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Nitelikli yağmaya teşebbüs suçunun, 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin (a) ve (d) bentlerine aykırı biçimde silahla ve işyerinde işlenmesine karşın aynı Kanun’un 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken (d) bendinin değerlendirilmeye esas alınmaması ve alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmeden yazılı biçimde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında bozma öncesinde 23.02.2015 tarihli ilk kararda sonuç ceza olarak; silahla kasten yaralama suçundan “5 ay hapis” ve hukuki ilişkiye dayanan alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan da “5 ay hapis” cezasına hükmedildiği, anılan kararın sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sanığın kazanılmış hakkının oluştuğu gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan “2 yıl 1 ay hapis” cezasına hükmedilmek suretiyle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesine (5271 sayılı CMK'nın 307/son) maddesine aykırı hareket edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından (d) numaralı bendin çıkarılarak, yerine “5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak 23.02.2015 tarihli hükümde silahla kasten yaralama suçundan ve hukuki ilişkiye dayanan alacağın tahsili amacıyla tehdit suçlarından verilen toplam 10 ay hapis cezası üzerinden hükmün infazına” şeklinde yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.