MAHKEMESİ : Ankara 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2013
NUMARASI : 2011/496-2013/281

Davacı-karşı davalı Ç.. B.. vekili Avukat .. . tarafından, davalı-karşı davacı S..S..M.. aleyhine 16/11/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 07/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava ve karşı dava kişilik haklarına saldırı nedeni ile manevi tazminat ödetilmesi istemlerine ilişkindir. Mahkemece, istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı-karşı davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı-karşı davalı, dava dışı eşinin evlilik birliği devam ederken davalı-karşı davacı S.. S.. Mı.. ile birlikte olduğunu, davalı-karşı davacının kendisi ile evli olduğunu bildiği halde, dava dışı eşi ile ilişki yaşaması eyleminin kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğunu iddia ederek, uğradığı manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı-karşı davacı, davanın süresi içinde açılmadığını, dava dilekçesindeki iddiaları kabul etmediğini, sosyal tanışıklığının yanlış değerlendirildiğini, davacı-karşı davalının boşanmasının nedeninin kendisi olmayıp taraflar arasındaki geçimsizlik olduğunu, telefon kayıtlarının delil olarak kullanılmayacağını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiş; açılan davanın hak arama özgürlüğü sınırlarını aşıp namus ve şerefine hakaret niteliğinde olduğunu belirterek manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Mahkemece, asıl dava bakımından, boşanma davasının gerekçesi ve dosyada dinlenen tanık beyanları kapsamından davalı-karşı davacı ile dava dışı eski eş arasında duygusal ve cinsel anlamda bir birlikteliğin olduğu hususu ispatlanamadığı gerekçesiyle; karşı dava yönünden ise, davalı-karşı davacı ile dava dışı eski eşin arkadaş olup zaman zaman birlikte gezip dolaştıkları ve asıl davanın açılması için en azından emare bulunduğu gerekçesiyle, tarafların istemlerinin ayrı ayrı reddine karar verilmiştir.

Davacı ile dava dışı eski eşi M.. K.. İşbilen arasındaki Ankara 5. Aile Mahkemesi"nin 2013/1244 E sayılı boşanma dosyası içeriği, davalı ile dava dışı eski eş arasındaki mesajlaşmalar ve eldeki dosyadaki tanık beyanlarından, davacının eski eşi ile davalı arasında bir ilişki olduğu ve bunun Aile Mahkemesi"nin Yargıtay 2. Hukuk Dairesi tarafından 12/02/2014 tarihinde onanan boşanmaya ilişkin gerekçeli kararında dava dışı eski eşin ""...güven sarsıcı davranışlar içerisine girdiği..."" şeklinde belirlendiği anlaşılmaktadır.
Şu durumda, davacının kişilik haklarına saldırının varlığı kabul edilerek ve açıklanan hususlar gözetilerek, uygun miktarda bir tazminat ödetilmesi yerine istemin tümden reddi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/05/2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanması görüşünde olduğumuzdan sayın çoğunluğun bozma kararına katılmıyoruz. 20/05/2014