Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3388 Esas 2019/11113 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 50/1-f, 50/6 maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, üst Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1)5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun “Kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar” başlıklı 50/1-f maddesinde “Kısa süreli hapis cezası, suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama süresinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlemesindeki özelliklere göre; Mahkum olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle ve gönüllü olmak koşuluyla kamuya yararlı bir işte çalıştırılmaya, çevrilebilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın kamuya yararlı bir işte çalışmaya gönüllü olup olmadığının tespit edilmediği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi;
2)Sanık hakkında TCK’nın 89/1 maddesi gereğince uygulama yapılmadan önce, sanığa ek savunma hakkı verilmeyerek CMK’nın 226/1 maddesine aykırılığa yol açılması ;
Kanuna aykırı olup, üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.