18. Ceza Dairesi 2019/6719 E. , 2020/160 K.
"İçtihat Metni"
KARAR
Fuhuş suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 227/1, 43/2 ve 52/2. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis ve 72.000,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2015 tarihli ve 2015/142 esas, 2015/262 sayılı kararının Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 14/02/2017 tarihli ve 2016/12565 esas, 2017/661 karar sayılı kararı ile düzeltilerek onanması sonucu kesinleşmesini müteakip, sanığın yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 03/07/2017 tarihli ve 2015/142 esas, 2015/262 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/08/2017 tarihli ve 2017/697 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında: “5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesinde ki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin, yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği, somut olayda Elmalı Ağır Ceza Mahkemesince verilen 25/12/2015 tarihli kararda başkan olarak bulunan Hâkim Fatih Soysal"ın, yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair mahkeme heyetinde görev alamayacağı gözetilmeden, anılan Hakimin başkan olarak görev yaptığı heyet tarafından talebin incelenmesi karşısında, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
I- Hukuksal Değerlendirme:
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 318. maddesinde;
(1) Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.
(2) 303 üncü Madde gereğince Yargıtayın doğrudan hüküm kurduğu hâllerde de hükmü vermiş olan mahkemeye başvurulur.
(3) Yargılamanın yenilenmesi isteminin kabule değer olup olmadığına dair olan karar, duruşma yapılmaksızın verilir.” hükümlerine yer verilmiş,
Aynı Kanun’un “Yargılamaya katılamayacak hakim” başlıklı 23/3. maddesinde ise; “Yargılamanın yenilenmesi halinde, önceki yargılamada görev yapan hâkim, aynı işte görev alamaz." hükmü düzenlenmiştir.
İnceleme konusu somut olayda; sanık hakkında fuhuş suçundan Elmalı Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkumiyet hükmü kurulduğu, hükmün temyiz üzerine Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleştiği, hükümlü tarafından Mahkemesine yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulduğu, bu talebin ilk mahkumiyet hükmünü kuran heyette bulunan mahkeme başkanının da içerisinde bulunduğu heyet tarafından 03/07/2017 tarihli ek kararla reddedildiği, bu ret kararına hükümlü tarafından itiraz edildiği, itirazı incelemekle görevli ve yetkili Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 11/08/2017 tarihli, 2017/697 değişik iş sayılı kararla itirazın reddine karar verildiği görülmüştür.
Yukarıda yer verilen düzenlemeler karşısında, ilk kararı veren mahkeme başkanının olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair verilecek kararda, önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu sebeple adil yargılanma hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hakimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde karar verilmesi hukuka aykırıdır.
II- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/08/2017 tarihli ve 2017/697 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Aynı Kanun maddesinin 4-a fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 13/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.