17. Ceza Dairesi 2016/8403 E. , 2018/9582 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın, tekerrüre esas alınabilecek, adli sicil kaydında yer alan ve en ağır ilam niteliğinde bulunan Gaziantep 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/02/2014 tarihinde kesinleşen, 19/02/2014 tarih, 2014/47 Esas ve 2014/104 Karar sayılı ilamı olduğu halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, kamu kurumu niteliğindeki Gaziantep 25 Aralık Devlet Hastanesi"ndeki hasta odasından müştekiye ait cüzdanın çalınması şeklindeki eylemi nedeniyle, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 28/02/2017 tarih, 2016/2-833 Esas ve 2017/115 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere “TCK"nın 142. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde düzenlenen kamu kurum ve kuruluşlarında veya ibadete ayrılmış yerlerde bulunan ya da kamu yararına veya hizmetine tahsis edilen eşya hakkında ve 2. fıkrasının (h) bendinde düzenlenen herkesin girebileceği bir yerde bırakılmakla birlikte kilitlenmek suretiyle ya da bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında olmak üzere hırsızlık suçunun iki farklı nitelikli halini ihlal eden sanığa, suçun daha ağır cezayı içeren nitelikli hali olan TCK"nın 142. maddesinin 2. fıkrasının (h) bendi uyarınca cezalandırılması” gerekmesine rağmen aynı Kanun"un 142/1-a maddesi ile hüküm kurulması,
2-Müştekinin beyanınına göre eylemin 15.00 ila 20.00 saatleri arasında işlendiği, sanığın beyanında eylemi ne zaman gerçekleştirdiğini söylemediği, CD inceleme tutanağında, sanığın müştekinin odasına girdiği vaktin tam olarak belirtilmemesi, UYAP"tan alınan kayıtlara göre suç tarihinde, yaz saati uygulamasının olduğu ve güneşin 18.03’de battığı, gündüz sayılan vaktin güneşin batmasından iki saat sonra olan 20.03"de bittiği, buna göre eylemin gündüz vakti işlenmesine rağmen, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
3-Suç tarihinin 01/09/2014 olduğu, 18/6/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun"un 63. maddesiyle, 5237 sayılı Kanun"un 143. maddesindeki artırım oranının ""Üçte birine kadar"" yerine “Yarı oranında” şeklinde değiştirildiği, sanık hakkında belirlenen temel ceza üzerinden TCK"nın 143. maddesine göre 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/4 oranında arttırım yapılarak eksik ceza tayini,
4-Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5-“Katılan” sıfatı bulunan ..."nın gerekçeli karar başlığında “Müşteki“ şeklinde yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca ceza süresi bakımından sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 29.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi
