KARAR


Tehdit suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-1. cümle, 43/1, 62 ve 52. madddeleri gereğince 1.860,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı suçtan sanık ..."ın ise anılan Kanun"un 106/1-1. cümle, 62 ve 52. madddeleri uyarınca 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Senirkent Asliye Ceza Mahkemesi"nin 13/04/2017 tarihli ve 2016/132 esas, 2017/81 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın, 15/06/2020 gün ve 2020/51534 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Mahkemesince sanıkların üzerine atılı eylemin 5237 sayılı Kanun"un 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunu oluşturduğunun kabul edilmesi, anılan Kanun"un 106/1-1. cümlesindeki düzenlemenin ise, "Bir başkasını, kendisinin veya yakınının hayatına, vücut veya cinsel dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştireceğinden bahisle tehdit eden kişi, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır." şeklinde olması ve Mahkemesince atılı tehdit eylemlerine ilişkin olarak suç konusunun önem ve değeri, failin güttüğü amaç ve saik nazara alınarak anılan Kanun"un 106/1-1. cümlesi gereğince takdiren ve teşdiden hüküm kurulduğunun belirtilmesi karşısında, sanıklar hakkındaki temel cezaların alt sınır olan altı ay hapis cezasından uzaklaşılmak suretiyle teşdiden tayin edilmesi gerektiği ve anılan düzenlemede de (106/1-1. cümle) seçimlik ceza öngörülmediği gözetilmeden, adli para cezasının tercih edildiği belirtilerek temel cezaların doğrudan 90 gün adli para cezası olarak tayin edilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Uyuşmazlık konusunda bir karar vermeden önce, kanun yararına bozma istemine konu edilen hükümde belirlenen yeni bir hukuka aykırılık durumunun incelenmesi gerekmektedir.
5271 sayılı CMK"nın 226. maddesinde:
1) Sanık, suçun hukukî niteliğinin değişmesinden önce haber verilip de savunmasını yapabilecek bir hâlde bulundurulmadıkça, iddianamede kanunî unsurları gösterilen suçun değindiği kanun hükmünden başkasıyla mahkûm edilemez.
2) Cezanın artırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek hâller, ilk defa duruşma sırasında ortaya çıktığında aynı hüküm uygulanır.
3) Ek savunma verilmesini gerektiren hâllerde istem üzerine sanığa ek savunmasını hazırlaması için süre verilir.
4) Yukarıdaki fıkralarda yazılı bildirimler, varsa müdafie yapılır. Müdafii sanığa tanınan haklardan onun gibi yararlanır” düzenlemelerine yer verilmiştir.
Maddenin açık düzenlemesinden de anlaşılacağı üzere, iddianamede gösterilen eylemin hukuki niteliğinin değişmesi ya da cezanın artırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek hallerin ilk defa duruşma sırasında ortaya çıkması halinde, anılan maddenin birinci fıkrası uyarınca sanık veya müdafiine ek savunma hakkı verilmesi gerekmektedir.
İnceleme konusu somut olayda; sanık ..."a ek savunma hakkı verilmeden, tehdit suçu yönünden iddianamede gösterilmeyen TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması suretiyle CMK"nın 226/2. maddesine aykırı davranılması, hukuka aykırı bulunmuştur.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1) Kanun yararına bozma isteği hakkında bu aşamada bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2) Hükümde saptanan yeni hukuka aykırılık nedeni açısından, kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdiri için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, bu hususun değerlendirilmesinden sonra, diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 14/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.