Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Ankara 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2015
NUMARASI : 2014/270-2015/28


Dava dilekçesinde, eğitim ve öğretim giderlerinden kaynaklanan ve ödenmesi talep edilen olmadığının tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin 2005-2009 yıllarında yılları arasında öğrenim gördüğünü, spor faaliyetlerinin yerine getirilmesinde zorlanması nedeniyle istifa dilekçesi vererek okuldan ayrıldığını, spor faaliyetlerinde zorlanmasının düz taban olmasından kaynaklandığını öğrencilikten ayrıldıktan sonra öğrendiğini, davacının başlangıçtan itibaren askeri öğrenci olarak alınmaması gerektiğini, sağlık sebebi ile askeri okuldan ayrılan veya çıkarılan öğrencilerden yapılan masrafların istenemeyeceğini ileri sürerek, davalı kurumca ilişik kesme tarihine kadar işlemiş faiziyle birlikte tahakkuk ettirilerek ödenmesi istenen toplam 52.742,84 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi istenilmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Davacının borçlu olduğu miktar yargılama sırasında yürürlüğe giren Yasa hükümlerine göre yeniden belirlendiğine göre; taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre belirlenmesi gerekir. Bu sebeple; mahkemece, yargılama sırasında yürürlüğe giren 6353 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun yürürlüğe girmemiş olsaydı davaya konu alacağın red ve kabul edilecek miktarları bilirkişiye hesap ettirilip bu miktarlar üzerinden davada kendisini vekille temsil ettiren taraflar yararına vekalet ücretine ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı tarafa iadesine, 03.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.