MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki ihtiyati haciz talebinin incelenmesi yönünden yapılan duruşma sonunda ihtiyati haciz talebinin reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde ihtiyati haciz talep eden vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
İhtiyati haciz talep eden vekili, müvekkili ile borçlu şirket arasında imzalanan faktoring sözleşmesine dayanılarak verilen bonoya istinaden ihtiyati haciz isteminde bulunmuştur.
Mahkemece dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda; faturaların alacaklı olunduğunun kesin kanıtı olmadığı, yasa ve sözleşme gereği alacağın varlığı ve temlikine ilişkin belgeler ibraz edilmediği gerekçesiyle, faktor müşterisinin düzenlediği bonoya dayalı talebin reddine karar verilmiş, hüküm ihtiyati haciz talep eden vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Talep tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6361 sayılı Kanun’un 9’uncu maddesinin 2’nci fıkrası uyarınca, faktoring şirketi kambiyo senetlerine dayalı olsa bile bir mal veya hizmet satışından doğmuş fatura ile tevsik edilemeyen alacağı temlik alamayacağından tahsilini üstlenemeyecektir. Ne var ki, faktoring şirketi vekili talebinde sadece bonoya dayanmamış, ayrıca irsaliyeli fatura ve faktoring sözleşmesi de ibraz etmiştir. İbraz edilen irsaliyeli faturalar ise alacağın bir mal veya hizmet satışından doğduğu konusunda mahkemeye kanaat verilmesine elverişli olup, gerçek bir mal veya hizmet satışı sonucunda fatura düzenlenip düzenlenmediği ise ancak açılacak bir menfi tespit veya alacak davasında tartışılabilir. Bu durumda mahkemece ihtiyati haciz talebinin kabulü gerekirken yanılgılı gerekçelerle reddine dair verilen karar doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün ihtiyati haciz talep eden yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 20.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.