Mahkumiyet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/11009 Esas 2016/837 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11009
Karar No: 2016/837
Karar Tarihi: 09.02.2016

Mahkumiyet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/11009 Esas 2016/837 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak mahkeme, ceza infazı sırasında sanığın haklarıyla ilgili yapılan bir hata olduğunu belirtti. Sanığın alt soyu üzerindeki yetkileri, koşullu salıverilme tarihine kadar kısıtlı olması gerektiği halde diğer ceza infazı bittikten sonra da uygulandığı belirtildi. Bu nedenle, infaz aşamasında yeniden değerlendirme yapılması gerektiği ifade edildi. Ayrıca, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin infaz aşamasında tespit edilmesi gerektiği ve hatalı karar verildiği belirtildi. Bu nedenle, hüküm fıkrasının düzeltilerek onanması ve yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı belirtildi.
Kanun Maddeleri:
5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 5. fıkrası
5312 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
5312 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi

11. Ceza Dairesi 2014/11009 E. , 2016/837 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mahkumiyet
HÜKÜM : Resmi belgede sahtecilik

5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan yoksunluğunun sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, alt soyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak:
Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin ne şekilde uygulanacağı, süresi ve bu konuda karar verecek merci 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinde düzenlenmiş olup, aynı maddenin 5. fıkrası ile de tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde şartla salıverilmeye ilişkin hükümlerin uygulanacağının hükme bağlandığı, bu sebeplerle denetimli serbestlik tedbirinin süresinin infaz aşamasında tayin ve tespitinin yapılması gerektiği gözetilmeden, infazı kısıtlar biçimde sanık hakkında 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının tekerrür uygulamasına ilişkin bölümünden "denetim süresinin 1 yıl olarak belirlenmesine" ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.