Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4368 Esas 2018/4953 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4368
Karar No: 2018/4953
Karar Tarihi: 03.12.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4368 Esas 2018/4953 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi'nin verdiği kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddedildiği ifade edilmiştir. Sanık ve müdafii tarafından temyiz talebinde bulunulmuş ancak reddi nedeni bulunmadığından kararın esasına geçildiği belirtilmiştir. Kararda, hüküm gerekçesinde kısa kararda TCK'ın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim yapıldığı belirtilmesine rağmen gerekçede bu maddenin uygulanmayacağına dair bir ifade kullanıldığı, bu nedenle gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratıldığı ifade edilmiştir. Usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, iddia ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu belirtilmiştir. Kararda, CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddedilerek hükmün onanmasına karar verildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63. maddeleri ve 3713 sayılı Kanun'un 5/1 maddesi.

16. Ceza Dairesi 2018/4368 E. , 2018/4953 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükümüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükmün gerekçesinde sanık hakkında takdiri indirim nedeni olan TCK"nın 62. maddesinin uygulanmayacağı belirtilmesine rağmen kısa kararda TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılmak suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılması asıl kararın kısa karar olması nazara aldığında bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 03.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.