Kasten öldürmeye teşebbüs - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4863 Esas 2015/1771 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4863
Karar No: 2015/1771
Karar Tarihi: 25.03.2015

Kasten öldürmeye teşebbüs - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4863 Esas 2015/1771 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hakaret suçundan verilen para cezasına ilişkin mahkumiyet kararının kesin nitelikte olduğunu ve temyiz edilemeyeceğini belirtmiştir. Sanık ayrıca kasten öldürmeye teşebbüs suçundan da suçlu bulunmuştur. Mahkeme, suçun sübutu kabul edilerek hüküm verildiğini ve isabetsizlik görülmediğini belirterek, suç niteliği ve cezasının azaltılması gerektiği yönündeki temyiz istemini reddetmiştir. Kararda, CMUK'un 305/1. maddesi gereğince kesinleşen para cezası mahkumiyeti ve temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Öte yandan, hükümde takdiri indirime ilişkin sebeplerin niteliği belirtilmemiş ancak suç niteliği ve ceza miktarına yönelik herhangi bir hatanın tespit edilmediği vurgulanmıştır. CMUK'un 317. maddesine göre ise, sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2014/4863 E. , 2015/1771 K.

"İçtihat Metni"

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, hakaret

TÜRK MİLLETİ ADINA
1-) Sanık .. hakkında katılan .."a hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Karar tarihinin 18.06.2013 olması gözönüne alındığında sanığa verilen doğrudan para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı, CMUK"nun 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, müdafiinin bu suçun vasfına yönelik olmayan temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2-) Sanık .. hakkında katılan .."ı kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan hükmün incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç niteliğine, daha az ceza verilmesi gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 25/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.