Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/3434 Esas 2017/10214 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3434
Karar No: 2017/10214
Karar Tarihi: 06.07.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/3434 Esas 2017/10214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1 maddesi uyarınca kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara uzlaşmayı kabul edip etmediklerinin sorulmaması nedeniyle, taraflar arasında öncelikle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma girişiminde bulunulması ve girişimin başarısızlıkla sonuçlanması üzerine yargılamaya devam edilerek sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerekmektedir. Ayrıca, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi uyarınca verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda infaz yetkisinin kısıtlanması nedeniyle, hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1 maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2017/3434 E. , 2017/10214 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olması karşısında, soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara uzlaşmayı kabul edip etmediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, taraflar arasında öncelikle 5271 sayılı CMK"nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma girişiminde bulunulması, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması üzerine yargılamaya devam olunarak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
2)28/06/2014 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümlerde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödememesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.