MAHKEMESİ : Manavgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2012
NUMARASI : 2012/56-2012/785

Davacı M.. Y.. vekili Avukat G.. M..Ç.. tarafından, davalı H.. Ç.. aleyhine 23/01/2012 gününde verilen dilekçe ile davacı R.. Ç.. vekili Avukat M. Ç..tarafından, davalı M.. Y.. aleyhine 22/03/2012 gününde verilen dilekçeler ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl ve birleşen davaların kısmen kabulüne dair verilen 25/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Asıl dava yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Dava, kasten yaralama ve hakaret eylemleri nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından, olay akşamı asıl davanın davacısı M.. Y..’ın, çocuğunu yüksek ateş nedeniyle acil servise götürdüğü ve doktor tarafından yazılan ilacı almak üzere, asıl davanın davalısı H.. Ç..’ın eşi olan, birleşen davanın davacısı R.. Ç..’ın sahibi olduğu Umut eczanesine gittiği, davacının içinde bulunduğu ruh hali itibariyle telaşlı ve sinirli tavırlar içerisinde olduğu, reçetedeki ilaçları biran önce almak istediği, sırasının beklenmesi gerektiği belirtilerek uyarıldığı, eczane sahibi Raziye’nin, davacıya reçetede yazan ilacın muadili olduğu belirtilen başka bir ilacı verdiği, talep etmesine karşın reçetenin fotokopisinin davacıya verilmediği, davacının ilacı alıp eczaneden ayrıldığı, prospektüsünü kontrol ettiğinde 12 yaşından küçük çocuklarda kullanılamayacağına dair ibareyi okuyunca tekrar eczaneye gittiği ve bu konuda taraflar arasında tartışma yaşandığı, tartışma sırasında davacının, yüksek sesle “Umut eczanesi katildir, bu ilacı nasıl verirsiniz, yanlış ilaç veriyorlar” şeklinde tepki gösterdiği ve eczaneden ayrıldığı, asıl davanın davalısı Hasan’ın, eşi Raziye’nin ağlaması üzerine davacı Mehmet’in arkasından eczaneden çıktığı, peşinden giderek davacıyı basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı ve davacıya küfrettiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, yaralama ve hakaret eylemleri nedeniyle davacı Mehmet yararına 8.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Ancak, olay tarihi, olayın yukarıda anlatılan oluş şekli, eylemlerin niteliği ve ağırlığı ile dava tarihinde yürürlükte bulunan Borçlar Kanunu’nun 47 ve 49. Maddeleri gözetildiğinde; davacı M.. Y.. yararına hüküm altına alınan manevi tazminat fazladır. Davacı yararına daha alt seviyede manevi tazminata karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın asıl davanın davalısı H.. Ç.. yararına bozulması gerekmiştir.
2-Birleşen dava yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Mahkemece, birleşen davanın davalısı-davacı Mehmet tarafından söylenen “Umut eczanesi katildir, bu ilacı nasıl verirsiniz, yanlış ilaç veriyorlar” sözleri nedeniyle; birleşen davanın davacısı eczane sahibi Raziye’nin, yürüttüğü iş dolayısıyla hakarete maruz kaldığı ve bir kısım müşteriler önünde rencide olduğu belirtilerek, davacı Raziye yararına manevi tazminata hükmedilmiştir.
Asıl davanın davacısı-birleşen davanın davalısı Mehmet tarafından söylenen sözler, hakaret niteliği taşımamaktadır. Yukarıda özetlenen somut olayın oluşu ve gelişimi gözetildiğinde; sözlerin davacı Raziye’nin kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği ve tazminatı gerektirdiği kabul edilemez. Şu halde; birleşen davanın tümden reddi gerekirken, yanılgılı gerekçe ile kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın birleşen davanın davalısı M.. Y.. yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle asıl davanın davalısı H.. Ç.. yararına, (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle birleşen davanın davalısı M.. Y.. yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre asıl davanın davacısı M.. Y..’ın diğer temyiz itirazları ile birleşen davanın davacısı R.. Ç..’ın temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden M.. Y.. ve H.. Ç.."tan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 15/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.