Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/13114 Esas 2015/8150 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, Kurum tarafından iptal edilen hizmetlerinin tespitiyle, borçlu olmadığına ve %40"dan aşağı olmamak üzere kötü niyet tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Davacı, davalı Kurum tarafından iptal edilen çalışmalarının geçerli sayılmasını, sağlık yardımlarından dolayı borçlu olmadığının tespitini istemiştir.
Mahkemece; davacının davalı Kurum tarafından iptal edilen hizmet sürelerinin fiili ve gerçek çalışma olduğu anlaşıldığından bu çalışmaların geçerli sayılması gerektiğinin tespitine, davacı aleyhine davalı Kurum tarafından yürütülen Gaziantep 6. İcra Müdürlüğü"nün 2010/8733 esas sayılı dosyasında davacının davalı Kurum"a borcu bulunmadığının tespitine, şartları bulunmadığından davalı Kurum aleyhine kötü niyet tazminatına hükmedilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının davalı Kurum müfettişine verdiği 05.03.2009 tarihli imzalı ifadesinde; asıl mesleğinin tornacılık olduğunu, ancak 7-8 yıldır baş dönmesi ve mide bulantısı rahatsızlığı çektiği için çalışamadığını, kasap olan kardeşinden kendisini sigortalı olarak göstermesini istediğini, ancak kardeşinin yanında 1-2 kişi daha çalıştığından altından kalkamayacağını, muhasebecisi ... kendisini sigortalı gösterebileceği bir yer olup olmadığını sorabileceğini söylediğini ve bu kişinin kendisini yanında sigortalı olarak gösterdiğini, çalışmadığı halde her ay sigorta primlerini .... elden verdiğini beyan ettiği, davalı Kurum müfettişinin de 27.03.2009 tarihli raporunda; .... kızı ve davacı da dahil olmak üzere birkaç kişiyi daha işyerinde çalışmadıkları halde sigortalı olarak gösterdiğini belirterek davacı da dahil bu kişilerin çalışmalarının iptal edilmesi gerektiğini bildirdiği, Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 01.06.2010 Tarih ve 2009/452 E, 2010/318 K sayılı kararı ile; hakkında kamu kurum ve kuruluşları hakkında dolandırıcılık suçundan ... ile birlikte dava açılan davacı hakkında ve ... hakkında dolandırıcılık suçunun unsurları oluşmadığından beraat kararı verildiği, beraat kararının 11.03.2014 tarihinde Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından onandığı anlaşılmaktadır.

Somut olayda; her ne kadar mahkemece, tanık beyanları ve özellikle ceza davasınında davacı hakkında beraat kararı verilmesi gerekçe gösterilerek davanın kabulüne karar verilmişse de; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 74. maddesi ( 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 53. maddesi ) gereğince; hukuk mahkemesi hakimi, ceza mahkemesi hakimi tarafından verilen beraat kararı ile bağlı değildir. Ayrıca ceza mahkemesi hakiminin kusurun değerlendirilmesine ve zararın belirlenmesine ilişkin kararı da hukuk mahkemesi hakimini bağlamaz. Bu itibarla; her ne kadar davacı hakkında açılan ceza davasında; kamu kurum ve kuruluşları hakkında dolandırıcılık suçunun unsurları oluşmadığından beraat kararı verilmişse de; davacının davalı Kurum müfettişine verdiği 05.03.2009 tarihli ve imzalı ifadesinden çalışmasının gerçeğe dayanmadığı anlaşıldığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.