Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2837 Esas 2019/11071 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 22/3, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet
Temyiz edenler : Sanık müdafii ve katılan vekili


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay günü saat 04:15 sıralarında; yerleşim yeri dışı 90 km hız sınırı olan, 2 şeritli iki yönlü 8.5 şerit ve 16.4 m platform genişliğine sahip yol şerit çizgisi ve emniyet şeridi ile yetersiz aydınlatma bulunan düz aşağı doğru eğimli asfalt yolda; sanık otomobili ile seyri sırasında olay mahalli petrol ofisinin karşısına geldiğinde,istikametine göre sol taraftan kaplamaya girerek yol kenarında park halinde olan tırına binmek için karşıdan karşıya geçmekte olan yaya Rıdvan Arıkan’a 23 m fren yapmasına rağmen çarptığı ve yayanın olay yerinde öldüğü olayda; Adli Tıp Kurumunun bilimsel verilere dayanarak oluşturduğu görüşlere ve Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, 100 promilden fazla alkol miktarı güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracağından, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğinin kabul edildiği, olay anında yaklaşık 0,71 promil olduğu anlaşılan sanığın savunmasının aksine, almış olduğu alkolün verdiği etki ile emniyetli bir şekilde araç kullanamayacak olmasına rağmen araç kullandığına dair dosyaya yansıyan ve itibar edilir nitelikte bir delil bulunmadığı ve sanığın hız sınırını 2 katından fazla aştığına ilişkin bir tespitin de dosya içerisinde yer almadığı anlaşıldığından, sanığın eylemi basit taksir ile işlediğinin kabulü ve sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesi uygulanmaksızın bir hüküm kurulması gerekirken, sanık hakkında bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığı gözetilmeden TCK"nın 22/3. maddesinin tatbiki suretiyle, fazla cezaya hükmolunması,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca tayin olunacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sürücü belgesinin asgari hadden çok fazla uzaklaşmak suretiyle 2 yıl 6 ay süre ile geri alınmasına karar verilmesi;
Kabul ve uygulamaya göre de;
İddianamede talep edilmediği halde sanığa ek savunma hakkı verilmeden verilen cezanın TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırılarak CMK"nın 226/2. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 26/11/2019 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.