12. Ceza Dairesi 2019/13045 E. , 2019/11068 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : 1-Sanık ... CMK"nın 223/2-c maddesi gereği beraat
: 2- Sanıklar ... ve ... TCK"nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/1-, 2, 4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanıklar ... ve ...’nün mahkumiyetine; sanık ...’ın ise beraatine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii, sanık ... ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik incelemede;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
B- Sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlere yönelik incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, sanık ...’in ve sanık ... müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak,
1-Sanıklar hakkında TCK’nın 89/3-b maddesi gereği bir kat artırım yapılırken katılanın yaralanmasının “duyularından veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesi” niteliğinde olduğunun belirtilmemesi,
2- Sanık ... hakkında hükmedilen 300 gün karşılığı adli para cezasının hesaplanması sırasında adli para cezasının “kısa süreli hürriyeti bağlayıcı ceza “olarak belirtilmesi ve gün sayısının “300 gün” yerine sehven “225 gün” olarak gösterilmesi,
3-Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, vekalet ücretinin sanıklar tarafından eşit şekilde ödenmesine, yargılama giderinin ise, her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin “eşit” olarak tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup sanık ..., sanık ... müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2 numaralı bendinin 2. paragrafındaki ve 3 numaralı bendinin 2. paragrafındaki “kemik kırığı” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve duyularından ve organlarından birinini işlevinin yitirilmesi “ ibaresinin eklenmesi ile hükmün 2 numaralı bendinin 5.paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanık hakkında verilen adli para cezasının TCK’nın 52/1-2. maddeleri gereğince beher günü takdiren 20 TL hesabıyla 300 gün karşılığı 6000 TL adli para cezasına çevrilmesine” ibaresinin eklenmesi, hükmün 3 numaralı bendinin 8. paragrafındaki “sanıklardan eşit olarak tahsiline”ibaresinin çıkarılarak yerine “sanıklar ... ve ...’in sebebiyet verdikleri oranda” ibaresinin eklenmesi ile hükmün 3 numaralı bendinin 9. paragrafındaki “sanıklardan” ibaresinin çıkarılarak yerine”sanıklar ... ve ...’den eşit olarak” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/11/2019 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.
