Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/9544 Esas 2022/4464 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Mobilyacı olan sanığın hazırlıkta alınan ifadesinde, ...’e hiç gitmediğini, daha önce başka bir olay nedeniyle emniyette parmak izinin alındığını, kimliğini bu sırada kaybettiğini, olay yerinde parmak izinin nasıl çıktığını bilmediğini söylediği, kovuşturmadaki savunmasında ise, 3 yıldan beri hiç dışarı çıkmadığını, mobilyacı olduğundan yapmış olduğu mobilya üzerinde parmak izinin çıkmış olabileceğini, bunun dışındaki eşyalardan çıkan parmak izini ise kabul etmediğini beyan ettiği, olay yeri inceleme ekibi tarafından hırsızlığın yapıldığı müştekiye ait evin salon penceresi ile komidin iç yüzeyinden alınan 2 adet parmak izinden 1/D numaralı olay yeri izinin APFİS veri tabanında kayıtlı sanığın sol el işaret parmak izi ile aynı olduğunun belirtilmesi karşısında; sanıktan parmak izi alınarak olay yerinden elde edilen parmak izleri ile uzman bilirkişiye karşılaştırmasının yaptırılarak olay yerinden elde edilen parmak izinin sanığa ait olup olmadığının araştırılıp, sonucuna göre delillerin bir bütün halinde değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Müştekinin hazırlık aşamasında alınan ifadesine göre, suçun saat 13:00-17:30 arasında işlendiği, yine mahkemece suçun gündüz işlendiğinin kabulü ile sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen cezada TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırım da yapılmadığı halde, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde TCK'nın 116/1. maddesinin uygulanması gerekirken, aynı Kanun’un 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
3-Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik; kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanması suretiyle aynı Kanun’un 53/4. maddesine aykırı davranılması,
4-28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 231/8. maddesi uyarınca denetim süresi içerisinde kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği düzenlenmiş ise de, suç tarihi itibariyle önceki yasa hükmünün sanığın lehine olduğu ve suç tarihindeki adli sicil kaydındaki açıklanması geri bırakılan hükmün 5271 sayılı CMK'nın 231/6-a maddesine esas olabilecek kesin hüküm niteliğinde olmadığı, konut dokunulmazlığının ihlali suçunun da niteliği gereği giderilmesi gerekli somut (maddi) bir zararın bulunmadığı,sanığın hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesini kabul ettiği, mahkemece sanığın tekrar suç işlemeyeceği yönünde kanaate ulaşılarak tayin edilen hapis cezasının ertelendiği, erteleme müessesesinden daha lehe olduğundan kuşku bulunmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının da anılan nedenlerle oluştuğu gözetilmeden, yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 29.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.