Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/3764 Esas 2015/4194 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3764
Karar No: 2015/4194

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/3764 Esas 2015/4194 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2015/3764 E.  ,  2015/4194 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Dörtyol Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
    TARİHİ :25.12.2013
    NUMARASI :Esas no:2013/678 Karar no:2013/782

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından, manevi tazminatın reddi ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacının kabul edilen maddi tazminat isteği ile ilgili davacı lehine hükmedilen vekalet ücretinin karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12. maddesi esas alınarak tayin edildiğinin anlaşılmasına ve bu hususta kararda bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
    2-Manevi tazminatla ilgili temyizine gelince;
    Mahkemece, davacının manevi tazminat isteği, "tazminat isteyen eşin kusursuz olması gerektiği, kesinleşen boşanma kararında davacıya da kusur yüklendiği" gerekçesiyle redddedilmiş ise de; Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Manevi tazminat isteyen eşin kusurunun olması, boşanmaya neden olan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmaması şartıyla lehine manevi tazminata hükmedilmesine engel değildir. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacının ağır yada eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK.m.4, TBK. 50,51,52,58) dikkate alınarak davacı yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 11.03.03.2015 (Çrş.)

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.