Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1803 Esas 2020/19542 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1803
Karar No: 2020/19542
Karar Tarihi: 14.12.2020

Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1803 Esas 2020/19542 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık üzerine atılı kasten yaralama suçu ile ilgili olarak verilen cezanın temyiz edilemez olduğu gerekçesiyle reddedilmesi ve silahla tehdit suçu nedeniyle temyize konu olan hükümlerin incelenmesi gerektiği belirtilen Asliye Ceza Mahkemesi kararı temyiz edilmiştir. Kararda, sanığın savunma hakkının kısıtlanması ve mala zarar verme suçu ile ilgili olarak uyarma yargılama yapılmaması nedeniyle hüküm bozulmuştur. 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi doğrultusunda, sanık tarafından kasten yeni bir suç işlenmesi halinde, mahkeme tarafından tebligatla duruşmaya çağrıldığı ve onunla ilgili savunmasının alınması gerektiğine dikkat çekilmiştir. Ayrıca, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve eklenen fıkra aracılığıyla uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle, uzlaştırma işleminin yapılmaması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği kasıtlı başka suçlarından mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, hükmün açıklanıp açıklanmayacağı değerlendirmesi yapılması gerekmektedir. Bu nedenle, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'n

4. Ceza Dairesi 2020/1803 E. , 2020/19542 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanığa yükletilen kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak, sanık ... müdafiinin TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca, sanık tarafından denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi halinde, duruşma açılarak ve sanığın duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek hükmün açıklanacağına ilişkin ihtarı içeren meşruhatlı davetiye ile duruşmadan haberdar edilerek savunması alındıktan sonra, hükmün açıklanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, doğrudan zorla getirme emri çıkartılarak, bila ikmal dönmesi üzerine sanığın savunması alınmadan hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Kabule göre de; hükmün açıklanmasına neden olan kasıtlı suçun, TCK"nın 151/1. maddesi uyarınca hükmolunan mala zarar verme suçu olması, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkrayla uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, üçüncü fıkrada yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarılması nedeniyle mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, anılan suç yönünden, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.