Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/3243 Esas 2015/8121 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3243
Karar No: 2015/8121
Karar Tarihi: 14.04.2015

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/3243 Esas 2015/8121 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, işyerinde geçen çalışmalarının tespit edilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davacının isteğini kabul etmiştir. Ancak davalıların temyiz başvurusu üzerine yapılan incelemede, verilen kararın hatalı olduğu belirlenmiştir. Davacının çalışmalarının gerçekliğinin ispat edilmesi gerektiği ve bu amaçla davalı kamu kuruluşunun kayıt ve ücret bordrolarının getirtilerek incelenmesi, işçiyle imzalanan hizmet akdinin, işe başlatılmasına ait makam olurunun ve işyeri şahsi sicil dosyasının da getirtilerek araştırılması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, davacının çalışmalarının sürekli olup olmadığının kanıtlanması durumunda kararın verilebileceği ifade edilmiştir.
506 sayılı Yasa'nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa'nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş olsa da, dava kamu düzenini ilgilendirdiği için özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay ve Dairemizin yerleşmiş içtihadına uygun olarak karar verilmelidir.

21. Hukuk Dairesi 2015/3243 E. , 2015/8121 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R

Dava, davacının davalı ... işyerinde 14.08.2004-15.11.2004, 14.02.2005- 15.05.2005 ve 14.11.2007-01.01.2008 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiş ise de verilen karar hatalı olmuştur.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Öte yandan, davacının çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri bir kamu kuruluşuna aittir. Kamu kuruluşlarında, çalışanların kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır. Nitekim, davacıya ait kimi çalışmaların resmi kayıtlara intikal ettirildiği de tartışmasızdır. Davacının ücretsiz çalışması hayatın olağan akışına aykırı, kamu kuruluşundaki çalışmaların resmi kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır.
Somut olayda; davaya konu talep tarihlerinde davacının çalışmalarının askıya alındığı davalı ... yazılarından anlaşılmış, tanık beyanlarıyla çalışmaların askıya alındığı bu tarihlerde de çalışmanın devam edip, karşılığında ücret alınmadığı beyan edilmiştir. Ancak bozma ilamının gereği yapılmadan ve ücret almadan çalışmanın hayatın olağan akışına aykırı olduğu gözetilmeden verilen karar usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

Yapılacak iş; davalı işyeri kamu kuruluşu olduğundan, davacının, anılan çalışmalarının, gerçekten olup olmadığını davalı kamu kuruluşunun kayıt ve ücret bordroları getirtilerek saptamak, imzalı ücret bordrolarını, işçiyle imzalanan hizmet akdini, işe başlatılmasına ilişkin makam olurunu, işyeri şahsi sicil dosyasını getirtmek, bu tür belgelerde noksanlık varsa, bunun nedenini, ücretin nasıl ödendiğini araştırmak, işveren kuruluşun davacı ile ilgili yetkili şef, amir, müdür gibi yetkili belediye yöneticilerini dinleyerek, gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde kanıtladıktan sonra davacının çalışmasının sürekli çalışma olduğu anlaşılırsa sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davalı Kurum"un bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.