Mahkemesi : Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce verilen kararın temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesi niteliğindeki kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Davacı taraf talebinde özetle; davalılarla aralarında 13.02.2014 tarih ve 03443 yevmiye nolu Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesi düzenlendiği sözleşme gereğince kendisine teslim edilecek dükkanların asgari yüksekliğinin dört metreden az olmayacağının kararlaştırıldığını, dükkanlardan çatıya kadar baca yapılmasının, kapalı otoparka kadar asansörün inmesinin, kombi dışında ek olarak merkezi ısıtma sisteminin yapılmasının kararlaştırılmasına rağmen bunların yerine getirilmediğini, sözleşmenin 3. 5. maddesi gereğince sözleşmeye aykırı ifa durumunda 500.000 USD ceza kararlaştırıldığını belirterek davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı taraf savunmasında özetle; inşaatın sözleşmeye uygun olarak yapıldığını, alınan raporlara göre eksiklik bulunmadığını, davacıların projede onaylarının bulunduğunu, inşaatın projeye uygun olarak yapıldığını, iddia edilen eksiklerin doğru olmadığını, davacıların dükkan ve daireleri alarak kullanıp kiraya verdiklerini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Taraflar arasında ... 3. Noterliği’nin 13.02.2014 tarih ve 03443 yevmiye nolu Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesi düzenlenmiş olup, sözleşmenin teknik şartname başlıklı 2. maddesinde, ısıtma sistemi ve ısı yalıtımı düzenlenmiş, ısıtma sisteminde merkezi sistem yapılması ve kazan dairesinin D veya C bloklarından birinin altına yerleştirilmesinin kararlaştırıldığı, sözleşmenin 13-f maddesinde asansörün kapalı otoparka kadar inmesinin kararlaştırıldığı, 2-d maddesinde dükkanlara çatıya kadar çıkacak baca sisteminin yapılmasının kararlaştırıldığı, 2-i maddesinde de dükkanların yüksekliklerinin asgari 4 metreden az olamayacağı kararlaştırıldığı anlaşılmıştır. Sözleşmenin 3. 5. maddesinde de, yüklenicinin işi
sözleşmeye ve ekinde bulunan şartnameye aykırı şekilde yapması ve bunun arsa sahipleri ile onlar adına hareket edecek olan teknik personel tarafından farkedilmeyip sonradan ortaya çıkması halinde veya uyarıya rağmen düzeltilmemesi halinde gizli ayıp sayılacağı ve bu durumda yüklenicinin arsa sahiplerine 500.000 USD ceza ödeyeceği hüküm altına alınmıştır.
Sözleşminin 3. 5. maddesinde düzenlenen cezanın niteliğine baktığımızda seçimlik ceza olduğu anlaşılmaktadır. Dolayısı ile sözleşmenin tarafı olan arsa sahibinin, bu maddeye göre edimin gereği gibi ifa edilmemiş olması halinde bu cezayı talep hakkı bulunmaktadır. Tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, dükkanların 4 metreden aşağı olamayacağının kararlaştırılmasına karşın bu yükseklikte yapılmadığı anlaşılmaktadır. Her ne kadar bilirkişi raporunda mevcut projeye göre daha derinde dükkan yapılması halinde depo niteliğine dünüşeceğini iddia etmekte ise de; bu durum sözleşmeye aykırılığı ve davalının taahhüdünü ortadan kaldırmamaktadır. Zira davalı, basiretli bir tacir olarak binanın yapıldığı yerdeki kotu ve yapılabilecek yüksekliği dikkate alması gerekmektidir. Yine yukarıda belirtilen sözleşme hükümlerinde kararlaştırılmasına rağmen merkezi ısıtma sistemi için gerekli kazan dairesinin yapılmadığı anlaşılmaktadır. Dükkanlardan çatıya kadar baca yapılmasının kararlaştırılmasına rağmen bacalarında yapılmadığı anlaşılmaktadır. Bu hususlar göz önünde bulundurulduğunda, işin sözleşme ve ekindeki teknik şartnameye uygun olarak yapılmadığı açıktır. Her ne kadar davalı verilen vekalete istinaden inşaatı ve resmi işlemleri yaptığını iddia etmekte ise de; vekilin özen yükümlülüğü bulunmaktadır. Vekil olarak özenli hareket etme borcu sözleşmesel yükümlülüklerini ortadan kaldırmadığı gibi bunların özenli bir şekilde yerine getirilmesine ilişkin ek bir yükümlülük doğurmaktadır.
Tüm bu hususlar dikkate alındığında, açılan davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanlış değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, verilen hükmün davacılar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacılara iadesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, 16.01.2020 gününde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.