Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/18924 Esas 2020/19534 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/18924
Karar No: 2020/19534
Karar Tarihi: 14.12.2020

Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/18924 Esas 2020/19534 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların bazılarına yönelik yaralama suçundan ayrı ayrı beraat hükümleri verildiği ancak bir sanığa kemik kırığına neden olacak şekilde kasten yaralama ile silahla tehdit, bir diğer sanığa da kasten basit yaralama ve Yasaya muhalefet suçlarından mahkumiyet hükümleri verildiği belirtilmiştir. Ancak, bu kararın bazı noktalarının ve hükümlerin hatalı olduğu belirtilerek, kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kararda ayrıca, sanığın savunması ile olayın çıkış nedeni ve gelişmesinin değerlendirilerek haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan karar verildiği, sanığın adli sicil kaydındaki suçun uzlaştırma kapsamına alınması karşısında uyarlama yapılıp yapılmadığının araştırılmadığı, sanık hakkında hükmolunan cezaların kanuni sonucu olarak hak yoksunluklarına karar verilmemesi gibi hususların hatalı olduğu ifade edilmiştir.
Kararda geçen TCK’nın 29. maddesi haksız tahrik hükmünü, TCK’nın 106/1. maddesi tehdit suçunu ve TCK’nın 53/1. maddesi hak yoksunluklarını düzenlemektedir.

4. Ceza Dairesi 2017/18924 E. , 2020/19534 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN;

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında katılan ..."a yönelik yaralama suçundan kurulan ayrı ayrı beraat hükümlerinin incelenmesinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B-Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik kemik kırığına neden olacak şekilde kasten yaralama ile silahla tehdit, katılan ..."a yönelik kasten basit yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise,
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın aşamalarda ilk haksız hareketin karşı taraftan geldiğini savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre yaralama ve tehdit suçları yönünden TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas alınan ilamına konu suçun, TCK"nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçu olması, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi ve TCK’nın 106/1. maddesine uyan tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, anılan suçla ilgili olarak uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılıp, sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
3-Sanık hakkında hükmolunan hapis cezalarının kanuni sonucu olarak, TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.