Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5344 Esas 2019/11054 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5344
Karar No: 2019/11054
Karar Tarihi: 26.11.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5344 Esas 2019/11054 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, delillerin değerlendirilmesi ve kanaat oluşumu doğrultusunda ceza miktarı belirlenmiş ancak, sanık lehine uygulanması gereken hükümlerin uygulanmadığı görülmüştür. Temyiz itirazları değerlendirilerek, sanık hakkında daha önce verilmiş olan bir mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gibi nedenler gözetilerek karar bozulmuştur.
Bu kararda, TCK'nın 179/3-2, 62/1, 53/1, 2, 3, 58/6, 7 maddeleri önemli bir rol oynamıştır. Ayrıca, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, TCK'nın 151. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi de kararda yer almaktadır.

12. Ceza Dairesi 2019/5344 E. , 2019/11054 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 53/1, 2, 3, 58/6, 7. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1. Sanık hakkında tekerrüre esas alınan, Marmaris 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.05.2010 karar tarihli ve 2008/243 esas 2010/387 karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar" ibaresinin kanun metninden çıkarılması ve 5237 sayılı TCK"nın 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanık hakkında bahsedilen ilam esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.