MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 2. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, mirasbırakanları ..."in 2618 ada 4 parsel sayılı taşınmazını mirasçılardan mal kaçırmak amacı ile muvazaalı olarak davalıya devrettiğini ileri sürerek taşınmazın tapu kaydının iptali ile miras payları oranında adlarına tesciline, mümkün olmadığı takdirde tenkise karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı, 2981 sayılı Kanundan yararlanmak için 25/04/1983 tarihinde belediyeye müracaat ettiğini, tespit edilen bedeli ödeyip mirasbırakan adına taşınmazı tescil ettirdiğini ve daha sonra bedelini ödeyerek taşınmazı aldığını, 1990 yılında taşınmaza bina yaptırdığını ve davacılara nakit olarak miras haklarını ödediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın kanıtlandığı gerekçesi ile davanın kabulüne dair verilen kararın istinaf edilmesi üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince davalının istinaf isteminin HMK"nın 353/1.b.1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla; duruşma günü olarak saptanan 30.03.2021 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı vekili Avukat ... ile temyiz edilen davacılar vekili Avukat ... geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davanın kabulüne karar verilmiş olmasında herhangi bir isabetsizlik yoktur. Davalı vekilinin işin esasına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.
Hemen belirtilmelidir ki, harç kamu düzeni ile ilgili olup temyiz edenin sıfatına bakılmaksızın re’sen gözetilmesi gereken hususlardandır.
Bilindiği gibi, muris muvazaası hukuksal sebebine dayalı davalarda dava değeri, mirasbırakan tarafından temlik edilen payın dava tarihindeki değeri üzerinden davayı açan mirasçı ya da mirasçıların miras payına isabet eden kısım olup, davanın kabulü halinde bu değer üzerinden nispi karar ve ilam harcına hükmedilmesi gerekmektedir.
Bu durumda, eldeki davada alınması gereken harç mirasbırakan tarafından davalıya devredilen 2618 ada 4 parsel sayılı taşınmazın davacıların mirasçılık belgesindeki toplam paylarına (5/9) isabet eden kısmının dava tarihindeki toplam değeri (302.393,88-TL) üzerinden hesaplanması gerekirken mahkemece eksik karar ve ilam harcına hükmedilmesi doğru değildir.
Ne var ki, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hükmün 2. fıkrası hükümden çıkartılarak yerine 2. fıkra olarak “Alınması gerekli 20.656,52-TL karar ve ilam harcından 853,90-TL peşin nispi harç ile 4.310,25-TL tamamlama harcının mahsubu ile, kalan 15.492,37-TL harcın davalıdan alınarak Hazineye irat kaydına,” cümlesinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle 6100 sayılı HMK’nin 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.11.2020 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince gelen temyiz edilen vekili için 3.050.00.-TL. duruşma vekâlet ücretinin temyiz edenden alınmasına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 30/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.