Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/12069 Esas 2018/20474 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :... Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ... sözleşmesinin haksız olarak işverence feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 13.6.2013 tarih 2012/24001 esas 2013/14257 karar sayılı ilamı ile bozulmuş olup Mahkemece verilen direnme kararı üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.11.2016 tarih 2014/22-1260 esas, 2016/1068 karar sayılı ilamı ile; direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı bozulmasına karar verilmiştir. Bozma ilamı sonrası mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının kıdem süresinin hesabı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda; onaylı ve davacı imzalı izin formlarına göre, davacının 17.10.2007-17.03.2008 arasında 5 ay (150 gün) ve 20.05.2008-23.10.2008 tarihleri arasında 135 gün olmak üzere ücretsiz izin kullandığı anlaşılmaktadır. Mahkemece bozma ilamı sonrasında hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 5 ay ve 4 ay 5 gün olmak üzere 9 ay 5 gün ücretsiz izin kullandığı kabul edilerek bu süre hizmet süresinden mahsup edilmiştir. Ancak anılan belgelere göre, 9 ay 15 günlük sürenin kıdem süresinden tenzili gerekmekte olup hatalı değerlendirmeye dayalı bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararının yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.10.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.