Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/25538 Esas 2022/4427 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Yargılamanın yenilenmesi davasının esastan reddi ile hükmün aynen infazına devam olunması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 8/1. maddesi, “Bölge adliye mahkemelerinin, 26.09.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin kuruluş, görev ve yetkileri hakkında Kanunun geçici 2'nci maddesi uyarınca Resmî Gazete'de ilân edilecek göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 322'nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326'ncı maddeleri uygulanır.” şeklinde düzenlenmiştir.
Bu düzenlemeye göre, İlk Derece Mahkemesince 20.07.2016 tarihinden önce karar verilip de Yargıtay bozması sonrasında ve istinaf mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden sonra yeniden verilen kararlar kesinleşinceye kadar temyiz kanun yoluna tâbidir. Bu istisnai düzenleme, Yargıtay’ın elindeki dosyaların tümünü istinaf mahkemesine devretmesi hâlinde, ilk dereceden istinaf incelemesi için gelecek dosyalarla birlikte, istinaf mahkemelerinin daha kuruluş aşamasında tıkanmasını önleme amacıyla yapılmıştır.
Kural olarak istinaf mahkemelerinin faaliyete başlama tarihi olan 20.07.2016 tarihinden sonra, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu hükümlerinin uygulanması gerekir. Dolayısıyla, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesiyle belirlenen istisnai kararlar ile suçluların geri verilmesi kararları dışında 20.07.2016 tarihinden sonra ilk derece mahkemelerinden verilen, bütün kararlar, istinaf kanun yoluna tâbidir.
Yargılamanın yenilenmesi olağanüstü bir kanun yolu olup, bir karar kesinleştikten sonra ve yalnızca kanunda belirtilen sebeplerin varlığı hâlinde işletilebilir.
20.07.2016 tarihinden sonra verilen yargılamanın yenilenmesi kararları Yargıtay denetiminden geçmeksizin kesinleşmiş kararlar ile ilgiliyse istinaf, Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşmiş kararlarla ilgiliyse temyiz kanun yoluna tabidir biçiminde yorum ve uygulama yapılması, kanun önünde eşitlik ve istisnaların genişletici yoruma tabi tutulamaması ilkelerine açıkça aykırıdır.
Hükümlü hakkında nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından verilen mahkûmiyet hükmünün Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 17/10/2016 tarihli ve 2015/9811 E. 2016/13787 K. sayılı ilamı ile düzeltilerek onanması suretiyle kesinleştiği, hükümlünün askerliğe elverişli olmadığına ilişkin belgeleri dosyaya sunup hakkında TCK 32 maddede düzenlenen akıl hastalığı hükümlerinin uygulanması gerektiğini belirterek hükümlü tarafından mahkemesine, yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulması üzerine, hükümlü hakkında Devrek 1. Asliye Ceza mahkemesi yargılanmanın yenilenmesi istemini 07/07/2020 tarihli ek karar ile red ettiği, hükümlünün itiraz üzerine ... 1. Ağır Ceza Mahkemesi 24.11.2020 gün 2020/1457 Değişik İş sayılı kararı ile itirazın kabülüne, Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesi nin 07/07/2020 gün ve 2011/42 E. 2013/465 ek kararın kaldırılmasına, karar vermesi üzerine Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesi 08.03.2021 tarihli tensip zaptı ile yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulüne karar verildiği, dosya yeni esasa alınarak Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2021/128 E. 2021/338 K. sayılı dosyası ile yeniden yapılan yargılama neticesinde, yargılamanın yenilenmesi davasının esastan reddi ile sanık hakkında Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/11/2013 tarih ve 2011/42 esas, 2013/465 karar sayılı ilamı ile verilen cezaların ayrı ayrı aynen infazına karar verildiği, anılan hükmün de hükümlü tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; hükümlü hakkında Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.06.2021 tarihli, 2021/128 E. 2021/338 K. sayılı kararının, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra verilmiş bulunması nedeniyle kanun yolu incelemesinin istinaf olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nın 264. maddesi uyarınca, kanun yolunda yanılmanın başvurucunun haklarını ortadan kaldırmayacağından, dosyanın istinaf merciince incelenmek üzere mahalline İADESİNE, 29/03/2022 tarihinde üyeler ... ve ...'in muhalefetleriyle, oy çokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY:

5320 sayılı Kanun 8/1. maddesi Bölge Adliye Mahkemelerinin de faaliyete girmeden verilen kararların kesinleşinceye kadar Yargıtay Ceza Daireleri ile Ceza Genel Kurulunda görüşüleceği mealinde düzenleme içermektir. Yani merci tayini gibi işin esasına girilmeden verilen kararlar hariç daha önce Yargıtay'a gelmiş daire veya Genel Kurul incelemesinden geçmiş kararların inceleme yeri Yargıtaydır. Bu kararlar bölge mahkemelerinde istinaf yoluyla denetlenemezler.
Olayımızda; sanık hakkında nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından verilen mahkûmiyet hükümleri, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 17/10/2016 tarihli ve 2015/9811 E. 2016/13787 K. sayılı ilamı ile düzeltilerek onanması üzerine kesinleşmiştir. Yani Yargıtay incelemesinden geçmiştir.
Bundan sonra hükümlünün askerliğe elverişli olmadığına ilişkin belgeleri dosyaya sunup hakkında TCK 32 maddede düzenlenen akıl hastalığı hükümlerinin uygulanması gerektiğini belirterek hükümlü tarafından mahkemesine, yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulması üzerine, hükümlü hakkında Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesi yargılanmanın yenilenmesi istemini 07/07/2020 tarihli ek karar ile red ettiği, hükümlünün itiraz üzerine ... 1. Ağır Ceza Mahkemesi 24.11.2020 gün 2020/1457 Değişik İş sayılı kararı ile itirazın kabülüne, Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesi nin 07/07/2020 gün ve 2011/42 E. 2013/465 Ek kararın kaldırılmasına, karar vermesi üzerine Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesi 08.03.2021 tarihli tensip zaptı ile yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulüne karar verildiği, dosya yeni esasa alınarak Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2021/128 E. 2021/338 K. sayılı dosyası ile yeniden yapılan yargılama neticesinde, yargılamanın yenilenmesi davasının esastan reddi ile sanık hakkında Devrek 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/11/2013 tarih ve 2011/42 Esas, 2013/465 Karar sayılı ilamı ile verilen cezaların ayrı ayrı aynen infazına karar verildiği, anılan hükmün de hükümlü tarafından temyiz edildiği görülmektedir.
Ortada kesinleşse bile denetlenip kaldırılan bir karar vardır. Bu karar Yargıtay 13. Ceza Dairesinin onamasından geçmiş bir karardır. Yargılamanın iadesi kararının yerinde olup olmadığı, dosyada önceki delillere mi yeni delillere göre mi karar verildiğini denetleme görevinin Yargıtay'da olduğu, aksi takdirde dolaylı yolla da olsa daha önce Yargıtay incelemesinden geçen ve onanan bir kararın Bölge Adliye Mahkemelerince denetlenmesi gibi bir sonuç çıkarır ki bu kanun özüne ve sözüne uymaz. Bu nedenle söz konusu yargılamanın iadesi kararı Yargıtayın onanan kararını kaldırdığından yine Yargıtayın denetlemesi gerekir. Aksi yöndeki çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.