Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/3965 Esas 2016/764 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3965
Karar No: 2016/764
Karar Tarihi: 08.02.2016

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/3965 Esas 2016/764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında açılan resmi belgede sahtecilik suçundan yapılan davada, suç tarihinde tamamen sahte bir çeki bankaya vererek kullandığı iddiasıyla mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık mahkumiyet kararına itiraz etmiş ve suçlu olmadığını belirtmiştir. Mahkeme, suça konu çeki sattığı mal karşılığında aldığını iddia eden sanığın söz konusu belgelerin gerçek olup olmadığının araştırılması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen hakların sanık tarafından sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği hatırlatılmıştır. Karara göre, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, resmi belgede sahtecilik suçu için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun ilgili maddeleri olan 204-210. maddeleri; koşullu salıverme hükümleri açısından ise 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 321. maddesi belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2014/3965 E. , 2016/764 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında, suç tarihinde tamamen sahte oluşturulmuş çeki teminat karşılığı bankaya vererek kullandığı iddiasıyla resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında; savunmalarında, suça konu çeki sattığı mal karşılığında aldığını söyleyip temyiz aşamasında mal verdiği şirket için düzenlenen irsaliye ve fatura örneklerini ibraz etmesi karşısında, suça konu belgelerin gerçek olup olmadığı ve sanığın ortağı olduğu şirkete ait defter ve kayıtlara işlenip işlenmediğinin araştırılması, tespit edilmesi halinde çeki sanığa verip vermedikleri yönünden mal alan şirket yetkililerin tanık olarak dinlenilerek, gerektiğinde çekteki yazı, imza ve rakamlar yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılıp sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de,
2- 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.