Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/5519 Esas 2015/7237 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... vek. Av. ... ile davalı ... vek. Av. ... arasında görülen dava hakkında ... Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 10/01/2012 gün ve 2011/316-2012/18 E.K. sayılı hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 20.10.2014 gün ve 2014/11284-2014/15440 E.K. sayılı ilamına karşı davalı vekili tarafından süresi içinde karar düzeltme yoluna başvurulduğu, mahkemece davalı vekilinin dilekçesi temyiz talebi olarak nitelendilirerek verilen davalı vekilinin temyiz talebinin reddine dair 11.02.2015 tarihli ek karar, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, eksik temyiz harcının ikmali için davalı vekiline muhtıra çıkarıldığı, muhtırada verilen 7 günlük kesin sürede eksik temyiz harcının ikmal edilmemesi üzerine bu kez mahkemece 21.04.2014 tarihli ek karar ile kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verildiği, ek kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine de Dairemizin 20.10.2014 tarih ve 2014/11284 Esas 2014/15440 Karar sayılı ilamı ile ek kararın onanmasına karar verilmiştir. Dairemiz onama ilamının taraf vekillerine tebliğinden sonra, davalı vekili süresi içerisinde, 24.12.2014 tarihli dilekçesi ile temyiz ibaresi kullanarak Dairemiz onama kararına karşı itirazlarını ileri sürmüş, mahkemece anılan dilekçe temyiz dilekçesi olarak nitelendirilip 11.02.2015 tarihli ek karar ile karara karşı 2. temyiz yolu bulunmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiş, davalı vekili de anılan ek karara karşı süresi içerisinde temyiz yoluna başvurmuş olmakla;
1- Davalı vekilinin Dairemiz onama kararına karşı itirazlarını içeren 24.12.2014 tarihli dilekçesi temyiz ibaresini taşımakta ise de, olayların açıklanması taraflara, hukuki nitelendirmesi hakime ait olduğundan açıklanan itirazların karar düzeltme talebi olarak değerlendirilmesi gerekir. Karar düzeltme talebi hakkında ise mahkemenin değerlendirme yaparak karar verme yetkisi bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle davalı vekilinin mahkemenin 11.02.2015 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile anılan ek kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.
2- Davalı vekilinin 24.12.2014 tarihli karar düzeltme istemine gelindiğinde; HUMK’nun 440/III-2.maddesi uyarınca Sulh Hukuk Mahkemelerinden verilen kararların aynı kanunun 8’nci maddesinde belirtilen istisnaları dışında kalanlarının onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltme yoluna başvurulamayacağından davalı vekilinin karar düzeltme isteminin reddi gerekmektedir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle mahkemenin 11.02.2015 tarihli ek kararının kaldırılmasına, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine 14.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.