Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/2484 Esas 2020/19511 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi



Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın üzerine atılı tehdit eylemini, basit yargılama usulüne tabi olmayan ve temyize gelmeyen aleni hakaret eylemiyle birlikte gerçekleştirmesi nedeniyle basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Müşteki ..."un soruşturma aşamasında, sanığın kendisini tehdit ettiğine ilişkin iddiasının, tanıklar ..., ... ve ..."nın beyanları ile de doğrulanması karşısında, müşteki duruşmada dinlenmeden ve adları geçen tanık beyanlarına neden itibar edilmediği de açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle beraat kararı verilmesi,
2-Tehdit suçunun sübutunun kabulü halinde ise;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.