Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs- kasten yaralama- tehdit- suç üstlenme-hakaret

1- Sanık .. ve .. hakkında kasten öldürmeye teşebbüs ve tehdit suçlarından verilen beraat kararlarını temyizde sanıkların hukuki yararı bulunmadığından ve temyiz beraat kararının gerekçesine de yönelik olmadığından, sanık müdafıilerinin bu suçlara yönelen temyiz talebinin CMUK"nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir,
2-a) Sanık .. mağdur ..’i kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet, hakaret suçundan kurulan düşme ve sanık .. suç üstlenme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin yapılan incelenmesinde;
Toplanan deliller, karar yerinde incelenip, sanık .. mağdur .. kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonucuna uygun şekilde suç vasfı tayin, takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık .. hakkında hakaret suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle 5271 sayılı CMK"nun 223/2-8 maddesi uyarınca düşme kararı verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde, bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık .. müdafiinin eksik incelemeye, sübuta ve takdire yönelen ve yerinde görülmeyen vesair temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık .. hakkında mağdur .. kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet ve hakaret suçundan kurulan düşme hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
b) Sanık .. hakkında, suçu üstlenme suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya kapsamına göre mağdur .. yönelik eylemler nedeniyle olayın şüpheli faili olarak beyanlarına başvurulan sanık ..’un savunma hakkının kullanılması kapsamında söylediği sözlerin TCK"nun 270/1 maddesi kapsamında suç unsurlarını oluşturmayacağı gözetilmeden, sanığın beraati yerine, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
c) Kabule göre de, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık .. için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanık .. alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık .. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 24/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.