Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm :TCK"nın 179/3-2, 53/1-3, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanığın 12.05.2015 tarihli duruşmada alkollü olması sebebiyle aracını yakındaki taksi durağında şoför olan Erdoğan Öz’ün kullandığına yönelik beyanı ile sanığın, aracında bulunan Erdoğan isimli şahısla birlikte park halinde iken yakalanması karşısında, Erdoğan Öz isimli şahsın tanık sıfatıyla beyanı alındıktan sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, sanığın duruşma sırasında doğrulanmayan müdafii olmaksızın soruşturma aşamasında alınan “ Ben bu gün yani 15.10.2014 günü Prenses Otelde tek başıma hatırlamadığım kadar alkol aldıktan sonra aracımı park ettiğim yer olan Myndos taksinin oraya gittim ve Taksi durağındaki şahsa beni eve bırakmasını söyledim ancak kendi aracımla bırakmasını söyledim, oda kabul etti. Ben kendi sevk ve idaremde olan 48 LF 270 plaka sayılı araçla seyir halindeyken Taksi durağındaki şahısla yer değiştirmek için Torbadaki Opette durduk ve direksiyona Erdoğan ÖZ isimli Taksi Şoförü geçti, Petrolden çıkarken şahıs park halindeki araca çarptı ve bende kendisine kızdım, ben kendisini darp etmedim, tehdit etmedim, daha sonra ben kendim direksiyona geçtim ve milas istikametine doğru seyretmeye başladım, ben bu esnada da kendisine vurmadım ve darp etmedim, Ben Opette Park ettim ve 15-20 dk Polislerin gelmesini bekledim kimse gelmeyince bende yola devam ettim bu sırada karşı yönden Polislerin geldiğini görünce sağa çektim ve Polislerin gelmesin bekledim, daha sonra polisler geldi ve bizi Polis Merkezine getirdiler.” şeklindeki kolluk beyanının hükme esas alınamayacağı gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurularak CMK’nın 148/4 maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
1-Hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği halde, sanığa ait adli sicil kaydındaki hangi ilamın tekerrüre esas alındığının hükümde gösterilmemesi;
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK.nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak, BOZULMASINA, 26/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.