Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4230 Esas 2018/4898 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4230
Karar No: 2018/4898
Karar Tarihi: 06.12.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4230 Esas 2018/4898 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda suçlu bulunan kişinin silahlı terör örgütü üyesi olmak suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Karar temyiz edildiği için dosya incelendikten sonra, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve delillerin uygun şekilde elde edildiği sonucuna varılmıştır. Sanık ve avukatının temyiz dilekçeleri kabul edilmemiş ve hüküm ONANMIŞTIR.
Kararda yer alan kanun maddeleri: TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2018/4230 E. , 2018/4898 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri gereğince verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.